روشی برای ارزیابی وضعیت ایمنی در شبکه معابر درون شهری

مشکلات مربوط به کمی کردن پارامترهای ایمنی در حمل و نقل، همواره ارزیابی های کیفی این مقوله راه به همراه داشته است. درشرایطی که آمار تصادفات موجود نباشد، روش بازرسی ایمنی راه به عنوان یکی از اصلی ترین ابزارهای مورد استفاده در تمام دنیا با تکیه بر قضاوت مهندسی ناظران مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش همواره ارائه راهکار و تعیین اولویت آن بر اساس قضاوت ناظر و متولیان امور حمل و نقل صورت می گیرد. در این مقاله، برای غلبه بر این نقطه ضعف و امکانم معیاردهی به قضاوت های کیفی، با الهام از فرآیند تحلیل تربیتی در انتخاب گزینه های مدیریتی، روش نمره دهی و همچنین استفاده از مفهوم بازرسی ایمنی راه، روشی برای انتخاب و تشخیص میزان اولویت پروژه های تحت بررسی برای ارتقای ایمنی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

بازرسی ایمنی راه ، فرآیند تحلیل تربیتی