تبیین شاخص های کیفیت زندگی شهری در مطالعات ایران

اصولا کیفیت زندگی، واژه ای پیچیده، چند بعدی و کیفی در رابطه با شرایط و وضعیت جمعیت، در یک مقیاس جغرافیایی خاص (شهر، منطقه، محله، بخش و ...) است که هم متکی به شاخص های ذهنی یا کیفی و هم متکی به شاخص های عینی یا کمی است. شاخص های معرف کیفیت زندگی طیف وسیعی را در بر می گیرند که از انواع نیازهای بشر همچون انواع تغذیه و پوشاک گرفته تا مراقبت های بهداشتی، محیط اجتماعی، محیط مادی، محیط زیستی و حتی ابعاد روحی زندگی انسانی را شامل می شو. هدف این پژوهش بررسی معیارهای کیفیت زندگی در ایران از طریق مرور منابع پیشین بوده، به نحوی که در ابتدای مبانی نظری کیفیت به طور کامل بررسی شده و براساس جمع بندی اندیشه های صاحب نظران بر مبنای پرتکراری شاخص های کیفیت زندگی استخراج گردیده اند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شاخص و معیار سنجش ، بعد عینی و ذهنی ، ایران