بررسی رضایت مندی شهروندان ار فضای شهری با تاکید بر مولفه های هنر محیطی به روش تحلیل شبکه ای (ANP)

خنثی بودن فضاهای شهری و بی مکانی انسان امروز در ساختارشهری، نشان از این امر دارد که انسان معاصر از بی مکانی و بیخانمانی رنج می برد. این چنین است که شهروندان و ساکنانشهر، هویت خویش و تعاملات اجتماعی خود را با محیط، ازدست داده اند. رسالت شهرسازی نیز در این است که فضاهایشهری را به مکان ارتقا دهد تا در بستر این مکان های معنادار،ارزش های انسانی و اجتماعی امکان بروز یابند و بحران طراحیشهری معاصر را سامان دهند.نبود تنوع در فضاهای شهری حضور پذیری افراد را در فضایشهری به شدت کاهش می دهد و امکان رویداد فعالیت هایانتخابی و اجتماعی را به شدت تنزل می بخشد. هنر عمومی بهعنوان عنصری حیات بخش در عرصه تنوع در فضای شهری ایفای نقش می کند که با استفاده از آن می توان تنوع و سرزندگی را در فضای شهری بیشتر و به طبع حضور پذیری و رضایت افراد را نیز افزایش داد. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا پتانسیل های هنر عمومی شناسایی نموده و ضمن بررسی انواع هنر عمومی، به گونه ی هنر عمومی تعاملی و متقابل در فضاهای شهری غنی جهان پرداخته و پس از آن به چگونگی ایجاد تعامل و کنشمتقابل بین هنرهای عمومی و مردم اشاره می کند. در نهایتضمن مقایسه ی هنر عمومی در فضاهای شهری موفق با فضاهایایرانی، به این نتیجه می رسد که فضاهای شهری ایرانی فاقدرویکرد تعاملی هنر عمومی بوده و به ارایه ی راهکارها وپیشنهاداتی موثر برای مدیران شهری جهت استفاده ی هرچهبیشتر از گونه های هنر عمومی در فضاهای عمومی و شهری، کهموجبات افزایش طراوت، شادابی و نیز افزایش سرزندگی فضاها رافراهم می کند، می پردازد.

کلیدواژه ها:

هنر عمومی ، دیوارنویسی ، هویت ، فضای شهری