بررسی چگونگی تحقق شهرسازی مشارکتی جهت ارایه مدل برنامه ریزی مشارکتی برای شهر کرمان

عدم تحقق برنامه ها و طرح های توسعه شهری طی سالهای اخیر بهدلیل فارغ بودن از نیازهای واقعی مردم و شکست آنها در حین اجرابه علت عدم همکاری توسط شهروندان بیش از هر زمان لزوم تحققمشارکت در برنامه ریزی و اجرای طرح های توسعه شهری را اثباتمی کند که همانا هدف این پژوهش است که بهره گیری از روشکتابخانه ای و تواتر در نظریات و روش میدانی با ابزار مصاحبه بهانجام رسیده است. ایجاد روند مشارکتی در طرح های توسعه و عمرانشهری دفعی نبوده و بایستی شبکه ای سلسله مراتبی از نمایندگانجامعه محلی در قالب شورای های زیر دست تا فرادست سازماندهیشده و با تکیه برمولفه های فرهنگ و ایجاد آگاهی های عمومی وگسترش دانش در بدنه جامعه محلی، شاهد تحقق مشارکت درفرآیند برنامه ریزی شهری باشیم که این مهم در شهر کرمان با توجهبه عدم تحقق مولفه های فوق الذکر اتفاق نیافتاده است، لذا ارایهمدل برنامه ریزی راهبردی- مشارکتی می تواند در زمینه تحقق مشارکت در برنامه های توسعه وعمران شهری راهگشا باشد. کهالبته مستلزم ایجاد جایگاه قانونی و حقوقی آن در قالب طرح ها ولوایح می باشد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، شهرسازی مشارکتی ، برنامه ریزی شهری ، طرح های توسعه و عمران شهری