بررسی پایداری تونل های پنستاک سد رودبار لرستان با استفاده از روش های تجربی RMR و Q

یکی از اساسی ترین بحث ها در طراحی و ایمنی تونل ها، پایداریآنها است. مسیله پایداری تونل ها بخصوص در تونل های موازیاهمیت بیشتری دارد که اثرات تونل های مجاور بر پایداری همدیگرباید در نظر گرفته شود. از اهداف اصلی تحقیق حاضر، بررسیپایداری تونل های پنستاک سد رودبار لرستان است. این تونل ها بهشکل نعل اسبی در سازندهای دالان، میلا و هرمز حفاری خواهند شد.در این پژوهش به دو روش Q و RMR به بررسی موضوعپرداخته شده است. نتایج دو روش تقریبا یکی بوده و اختلافات ناچیزاست. نتایج نشان می دهند که فقط قسمت هایی از تونل ها که درسازندهای دالان گسله، میلا و هرمز قرار می گیرند، مشکل ناپایداریدارد و به سیستم نگهداری نیاز است. با توجه به اینکه توده سنگ درمتراژهای مختلف در رده های متفاوت قرار می گیرند، نوع سیستم پیشنهادی نیز در طول تونل باید تغییر کند اما به طور کلی می توانگفت که با اعمال سیستم نگهداری شامل 21 سانتیمتر شاتکریت بههمراه توری سیمی و سیم پیچ سنگ به قطر 30 میلیمتر و طول 4متر و فاصله داری 2 در 5 / 1 متر و قالب فولادی و یا پیچ سنگ بهفاصله 5 / 1 تا 7 / 1 متر بعلاوه 5 تا 9 سانتی متر شاتکریت مشکلناپایداری در بخش های مختلف برطرف می شود.

کلیدواژه ها:

سد رودبار لرستان ، تونل های پنستاک ، روشن تجربی ، پایداری تونل