ارزیابی سیاست های توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی در شهرهای میانه اندام (شهر بناب)

اسکان غیررسمی از جمله پدیده هایی است که به دنبال تحولاتساختاری شهرها و بروز مشکلات اقتصادی - اجتماعی از جملهروند سریع شهرنشینی و مهاجرت های روستایی کنترل نشده پدیدارمی شود. سکونتگاه های غیررسمی با تجمع گروه های کم درآمد وغالبا دارای مشاغل غیررسمی و شیوهای ناپایدار از زندگی شهریهمراهند و فضاهای مناسبی برای بروز آسیب های اجتماعی به شمارمی روند. در فرایند ایجاد این سکونتگاه ها، رشد فزاینده جمعیتشهری از توان سازمان های دولتی و غیردولتی جهت ارایه خدمات وتسهیلات شهری برای این جمعیت پیشی گرفته و برآورده نشدننیاز مسکن گروه های کم درآمد در فضای رسمی و برنامه ریزیشده، اسکان غیررسمی در بسیاری از شهرها، را گسترش دادهاست. مقاله حاضر با هدف کاربردی و به روش تحلیل – تو صیفیانجام شده است و به منظور ارزیابی سیا ست های توانمند سازیسکونتگاه های غیررسمی در شهر بناب می باشد. بدین منظورشنا سایی بافت اسکان غیررسمی بر اساس شاخص های مختلفکالبدی و شرایط وظرفیت های موجود شهر را که براساسشاخص های مختلف برای توانمند سازی و توسعه می باشد. بررسیمی شود. سپس هر یک از شاخص ها در ارتباط با سکونتگاه هایغیررسمی ارزیابی شده اند تا وضعیت شهر بناب نسبت به هر یک ازاین شاخص ها مشخص گردد. به منظور ارایه برنامه راهبردی برایمحلات سکونت گاه های غیررسمی نقاط قوت، ضعف، فرصت وتهدید ها با ا ستفاده از روش سوات مشخص شده اند و سپس بهارایه راهبردها پرداخته و در نهایت برنامه های اجرایی مشخص شدهاند. برای امتیازدهی راهبردها و برنامه ها از روش تحلیل شبکه(ANP) بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهدمحلات اسکان غیررسمی دارای پتانسیل زیادی در درون خود برایتو سعه آنها وجود دارد و با برنامه ریزی منا سب می توان نسبت بهتوسعه آنها اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی تو سعه راهبردی ، اسکان غیر رسمی ، برنامه های اجرایی ، شهر بناب