درمانگری مقامات رمزی رنگ در معماری اسلامی- ایرانی ( نمونه موردی: تکیه معاون الملک کرمانشاه)

رنگ ها در هنر اسلامی نشان از عالم معنا دارند که با نهفتن این معنی درون خود بر معماری اسلامی می نشینند. هر رنگ نشان و روانشناسی خاص خود را دارد که توسط دین اسلام بیان شده است. در فرهنگ و هنر اسلامی هنرمند با دانستن این مفاهیم، رنگ ها را در آثار خود بکار می برد. در این پژوهش، با استناد به منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی و روش توصیفی- تحلیلی، پس از اشاره مختصر به خاستگاه کاشی کاری و نقش آن در معماری دوره قاجار، به بررسی مقامات رمزی رنگ در معماری اسلامی ایران پرداخته و به صورت موردی تکیه معاون الملک کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفته است. تکیه معاون الملک نمونه ی بارزی از وحدت هنر و مذهب دوره ی قاجاریه در شهر کرمانشاه است که برای اقامه ی مراسم مذهبی و عزاداری و روضه خوانی استفاده می شود. وجه تمایز این تکیه با سایر تکایای کرمانشاه و حتی ایران، تزیینات کاشی کاری منحصر به فرد آن است. قرار گیری آجرها در کنار و بر روی هم، تولید نقش می کند و نیز در فضا سازی دخیل است و رنگ نیز به خودی خود ظهور نمی یابد مگر اینکه بر نقش بنشیند آن گاه است که منشاء اثر می گردد و در فضا سازی دخالت می کند. با توصیف تابلوها و تحلیل رنگ از منظر اسلام و روان شناسی و هم چنین مقایسه میان تابلوها این نتایج حاصل گردید که فرم ها و رنگ ها و ترکیب بندی رنگ ها برای القای مفاهیم به خوبی و به صورت مناسبی بکار رفته است.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، رنگ ، کاشی کاری ، دوره قاجار ، تکیه معاون الملک