تعیین اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر اضطراب اجتماعی افراد مبتلا به پسوریازیس

هدف از مطالعه حاضر،تعیین اثر بخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر اضطراب اجتماعی افراد مبتلا به پس وریازیس بود . مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل و همچنین انجام پیش آزمون -پس آزمون بود . این پژوهش 20 نفر از اعضا انجمن پسوریازیس بودند که بطور تصادفی انتخاب شدند و در 2 گروه شناختی- رفتاری و کنترل جایگزین شدند (هرگروه 20 نفر). آزمودنی ها با پرسشنامه هراس اجتماعی کانور ( SPIN ) مورد ارزشیابی قرار گرفتند. براساس نتایج آزمون های اجرا شده، میانگین نمره های افراد مبتلا به پسوریازیس در اضطراب اجتماعی به طور همزمان بین اعضای دوگروه کنترل و گروه درمانی شناختی- رفتاری متفاوت است .همچنین نتایج تحلیلی داده ا با استفاده از تحلیلی کوواریانس و شیب خط رگرسیون تفاوت معنا داری بین دو گروه برای اضطراب اجتاعی p˂0/05 نشان داد.شیوه ی درمانی شناختی- رفتاری باعث تغییر معناداری در اضطراب اجتماعی و تصاویر بدنی افراد مبتلا به پسوریازیس شده است

کلیدواژه ها:

گروه درمانی شناختی – رقتاری ، پسوریازیس ، اضطراب اجتماعی ،