بررسی تاثیر گرایش به یادگیری و گرایش به نوآوری بر رقابت پذیری سازمانی با توجه به نقش میانجی استراتژیهای زیست محیطی بیش فعالانه در صنایع تولیدی واقع در شهرکهای صنعتی استان زنجان

گرایش به یادگیری و نوآوری موجب افزایش مزیت رقابتی صنایع در بازارهای داخلی و خارجی می شود و ازعناصر ضروری در حفظ بقای سازمان در بلند مدت محسوب می شود. از این رو هدف این پژوهش بررسی تاثیرگرایش به یادگیری و گرایش به نوآوری بر رقابت پذیری سازمانی با توجه به نقش میانجی استراتژیهای زیستمحیطی بیش فعالانه در صنایع تولیدی واقع در شهرکهای صنعتی استان زنجان می باشد.این پژوهش از نظر هدف،کاربردی واز نظر روش و شیوه پژوهش توصیفی-تحلیلی به شیوه پیمایشی و از نوع علی به شمار می رود.از روش کتابخانه ای در تدوین مبانی نظری و در مرحله بررسی میدانی از پرسشنامه استاندارد بومی سازی شدهاستفاده گردیده است. روایی و پایایی ابزار سنجش نیز به ترتیب از طریق آزمونهای KMO و آلفای کرونباخ0.751 (،مورد تایید قرار گرفت.جامعه آماری این پژوهش 310 نفر از مدیران صنایع واقع در شهرکهای صنعتی (استان زنجان می باشند که با استفاده از فرمول کوکران )به روش هدفمند(حجم نمونه . 175 نفر محاسبهگردید.همچنین در تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی متناسب ،با استفاده از نرم افزار smart pls نسخه 2 بهره گرفته شده است.نتایج پژوهش نشان دادند که گرایش به یادگیری بر گرایش بهنوآوری تاثیر مثبت و معناداری می گذارد،گرایش به یادگیری بر استراتژیهای زیست محیطی بیش فعالانه تاثیرمثبت و معناداری می گذارد ،گرایش به نوآوری بر استراتژیهای زیست محیطی بیش فعالانه تاثیر مثبت ومعناداری می گذارد،گرایش به نوآوری بر رقابت پذیری سازمانی تاثیر مثبت و معناداری می گذارد،گرایش به نوآوری بر رقابت پذیری سازمانی تاثیر مثبت و معناداری می گذارد و استراتژیهای زیست محیطی بیش فعالانه بر رقابت پذیری سازمانی تاثیر مثبت و معناداری می گذارد.

کلیدواژه ها:

گرایش به یادگیری ، گرایش به نوآوری ، استراتژیهای زیست محیطی بیش فعالانه ، رقابت پذیری سازمانی