نقش ایجاب و قبول در ایجاد تعهدات

قصد و اراده ی متعاملین و چگونگی اعلام آن برای انعقاد عقد و هدایت انشاء ، از ضروری ترین نکاتی است که در بررسی معاملات و انعقاد عقود ،صرف نظر از روش و وسیله ی اعلان و ابراز مورد توجه حقوقدانان قرار می گیرد . لیکن همانطور که پیش از این نیز بدان اشاره شده است، بر مبنایاصل حاکمیت اراده ، قصد انشایی طرفین به وجود آورنده عقد در عالم اعتبار است ، اما برای تاثیر آن شرایطی لازم است . بر این اساس هر عقدیمرکب از دو عنصر ایجاب و قبول است. بدین معنا طرفی که میخواهد عقد را منعقد کند ایجاب عقد را انجام میدهد و طرف دیگر آن را قبول میکند که هر کدام از این ایجاب و قبول مشتمل بر الفاظی است که دلالت بر ایجاب و قبول میکند. آنچه مسلم است آن که در تحقق ایجاب و قبول ممکناست، قصد طرفین کتبی یا شفاهی، لفظی یا عملی باشد و همچنین توالی عرفی در بین این دو لفظ برقرار باشد. پژوهشگر در این مقاله بر آن است تا بارجوع به کتب حقوقی و مقالات معتبر از روش کتابخانه ای به تحلیل و توصیف موضوع بپردازد

کلیدواژه ها:

ایجاب ، قبول ، اراده ، عقد ، توالی ، سکوت