بررسی حقوق کودک در فقه اسلامی و حقوق موضوعه

مساله حضانت و اولویت هر یک از پدر و مادر، برای نگهداری و سرپرستی طفل بیشتر زمانی مطرح می گردد که آنها از هم جدا شوند یا به دلایلی جدا از یکدیگر زندگی کنند. فقه امامیه،قانون مدنی و نظرات اهل تسنن بر این مساله که محقق ترین فرد به نگهداری فرزند، مادر است اتفاق نظر دارند در مورد بعد از مادر قانون و فقه امامیه، پدر را نسبت به دیگران محق میدانند و در صورت فوت هر یک از ابوین، دیگری حق حضانت دارد و مذاهب اربعه اهل تسنن و قانون مدنی ایران بر خلاف نظر مشهور فقهای امامیه حضانت مادر را صرفنظر از جنسیت حداقل تا سن هفت سالگی می دانند

کلیدواژه ها:

حضانت ، طفل ، مادر ، حقوق ، فقه