اثر عوامل مختلف در فرایند ساخت کاتالیزور زیگلر ناتا برفعالیت و شکل شناسی ذرات کاتالیزور در پلیمرشدن پروپیلن

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 467

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-26-3_002

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

چکیده مقاله:

در این پژوهش، اثر عوامل مختلف در فرایند ساخت کاتالیزور زیگلر- ناتای نسل چهارم، شامل دما و غلظت تیتانیم تتراکلرید بر شکل شناسی و عملکرد کاتالیزور بررسی شده است. نتایج حاصل نشان می دهد، بهترین کاتالیزورها چه از لحاظ شکل شناسی و چه از لحاظ فعالیت هنگامی حاصل می شود که فرایند ساخت آنها در دو مرحله انجام شود. در مرحله اول واکنش یعنی واکنش نگه دارنده کاتالیزور (محصول افزایشی از منیزیم کلرید و اتانول که دارای شکل شناسی کاملا کروی است)با تیتانیم تتراکلرید، افزایش تدریجی دمای واکنش از دماهای زیر صفر ( -5°C ) تا دماهای زیاد(90°C ) به حفظ شکل شناسی کاملا کروی ذرات کاتالیزور کمک می کند، در حالی که افزایش سریع وناگهانی دما منجر به تشکیل ذراتی با شکل شناسی غیرکروی و ریز می شود. همچنین، بررسی اثرحد بالای دمای استفاده شده نیز نشان داد، با گذشتن از این حد( 90°C )، فعالیت کاتالیزور کاهش می یابد. بررسی مرحله دوم واکنش نیز نشان داد، در این مرحله اضافه شدن تیتانیم تتراکلریدباید در دمای زیاد( 80-90°C ) انجام شود. در غیر این حالت، کاتالیزورهایی با فعالیت های بسیارکم حاصل می شوند. بررسی اثر دمای شست وشوی نهایی کاتالیزور نیز نشان داد، انجام عمل شست وشو در دماهای زیاد منجر به حصول کاتالیزورهایی با فعالیت بیشتر می شود. در واقع،در دماهای زیاد ترکیبات غیرفعال کننده موجود در محیط به نحو موثرتری در تیتانیم تتراکلرید وتولوین داغ حل شده و از سطح کاتالیزور و محیط واکنش حذف می شوند. در نهایت، با توجه به بررسی های انجام شده شرایط بهینه برای ساخت کاتالیزور با شکل شناسی و فعالیت زیاد درفرایند پلیمرشدن پروپیلن پیشنهاد شده است.

نویسندگان

حسن عربی

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون

حسین عابدینی

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون

حمید دولتشاهی

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون

غلامرضا نجابت

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون