بررسی بستر سازی کانال های خاکی در حال بهره برداری جهت بازسازی و پوشش بتنی (مطالعه موردی: کانال E2 دزفول)

مهمترین مسئله در پوشش بتنی کانال های خاکی در حال بهره برداری تثبیت شرایط بستر جهت اجرای جسم یا بدنه کانال که عمدتاً با انجام عملیات تراکم همراه است می باشد . بهره برداری طولانی از کانالهای خاکی باعث ایجاد ضخام ت مشخص لجن در بدنه و عمدتاً در بستر کانال بدلیل نیروی وزن آب درون کانال و انتقال رسوبات از بالادست شده که قبل از اجرای عملیات پوشش کانال بایستی این بستر لجنی تا ضخامت مشخص برداشته شده و با مصالح مناسب تثبیت گردد . در این مطالعه 15 کیلومتر از کانال E2 شبکه آبیاری دز (واقع در شرق شهرستان دزفول) که دارای مقطع خاکی بوده مورد بررسی قرار گرفته که پس از برداشت مقطع لجنی در حین قطع آب معلوم گردید که ضخامت لجن در قسمت وسط به m 1/30 ودر طرفین کف m 1 نیز می رسد . با بررسی توزیع تنش در کف (τ) و شبیه سازی آن این نکته نمایان شد که شکل لجن کف و بدنه دارای منحنی توزیعی مشابه تنش برشی در کانال های ذوزنقه ای است. از طرفی با ارزیابی روابط توزیع تنش مشخص گردید برداشت لجن تا ضخامت 0/70 d max و ( d max برابر بیشترین ضخامت کف می باشد) و جایگزینی قسمت انتهایی با مصالح شفته آهک با نسبت اختلاط 1:3 دارای بیشترین استحکام بستر جهت انجام عملیات خاکریزی با تراکم 95 % و اجرای لاینینگ می باشد.

کلیدواژه ها:

کانال خاکی ، تنش برشی ، لجن برداری ، نسبت اختلاط