بررسی تجبری سازه های موثر در تعیین پاداش هییت مدیره شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در شرکت های گسترده امروزی، به دلیل تعدد مالکان و سهامداران، نظارت مستقیم ب رعملکرد شرکت توسط سهامداران میسر نیست و گروه مزبور می توانند از مزایای حاصله بهره مند گردند. لذا منطقی است که ازطریق ایجاد مکانیزمهای نظارتی درصدد حفظ منافع خود و کنترل بهینه رفتار مدیران استخدامی برآیند. یکی از ابزارهای رایج جهت دستیابی به این مهم، اعطای پاداش به مدیران براساس عملکرد آنان و انگیزش این مباشران، در راستای اهداف شرکت بدان طریق است، که در تیوری نمایندگی بحث می شود. هدف اصلی از انجام این تحقیق، ازمون تجربی مضامین تیوری نمایندگی به منظور تبیین ادراک بازار سرمایه از عملکرد مدیران و ساز و کارهای بازار در تعیین پاداش هییت مدیره براساس اطلاعات کسب شده برای سالهای 1378 تا 1382 ا زبازار بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در فرایند ازمون با استفاده از یک مدل رگرسیون خطی، پاداش هییت مدیره شرکتهای انتخابی، با برخی متغیرهای ارزیابی عملکرد مبتنی بر بازار و حسابداری، ضمن ملحوظ داشتن برخی معیارهای ثابت غیر مرتبط با عملکرد نظیر اندازه شرکت و تمرکز مالکیت، مرتبط گردیده است. یافته ها در سطح کل شرکتهای حاکی از رابطه معنی دار بین نسبت بازده داراییها و تغیرات آن، اندازه شرکت، تمرکز مالکیت و ریسک مالی با پاداش هییت مدیره است در سطح صنایع نیز دو متغیر اندازه شرکت و نسبت بازده داراییها در مقایسه با سایر متغیرهای انتخابی بیشتر مورد استفاده بوده اند. با جایگزین نمودن تغییرات پاداش به جای پاداش نتایج تضعیف می شود. در این مرحله، تنها متغیری که با تغییرات پاداش رابطه معنی داری نشان می دهد، نسبت بازده داراییها است.

کلیدواژه ها:

تیوری نمایندگی ، مدیریت گرایی ، معیارهای ارزیابی عملکرد بر مبنای حسابداری ، معیارهای ارزیابی عملکرد مبتنی بر بازار ، محرکهای انگیزشی ، هزینه های نمایندگی