کار آفرینی و نوآوری در سازمانهای دولتی

عصر حاضر ،عصر تحولات و تغیرات شگرف و اساسی در فناوری هاست . عصری است که ساختار فکری آن آکنده از عمق بخشیدن به توانایی و اطلاعات و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و نوآور به جای نیروی عملکردی است (زرین سبب ،1390.(در سالهای اخیر تلاشهای وسیعی به وسیله بسیاری از سازمانها برای ترغیب افراد خود به نوآوری انجام گرفته است که در این رابطه نیاز به اداره و درک نوآوری از اهمییت ویژه ای برخوردار است .همچنین با توجه به اهمییت و جایگاه کارآفرینی که از آن به عنوان موتور تحول اقتصاد و فرهنگ جامعه نام برده می شود ؛ توسعه فرهنگ کاررآفرینی و حمایت از کارآفرینان برای پیشرفت و ایجاد اشتغال امری ضروری به نظر می رسد .(اکبرپور دباغی،1388 (بنابراین آنچه در شرایط کنونی جامعه بیش از پیش احساس می شود ، پرداختن به مقوله حساس کارآفرینی و نقش نهادهای دولتی در توسعه و ترویج آن است . به همین منظور پژوهش حاضر در صدد است تا علاوه بر بیان تعاریفی از نوآوری و کارآفرینی از ابعاد مختلف و پرداختن به اهمیت و ضرورت کارآفرینی و انواع آن به بیان عوامل و شاخص های موثر بر توسعه و ترویج کارآفرینی سازمانها بپردازد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، کارآفرینی ، سازمانهای کارآفرین