بررسی تاثیر بکارگیری مدیریت دانش بر سطح یادگیری سازمانی با میانجی گری خلاقیت سازمانی( مورد مطالعه: دانشگاه شهید بهشتی)

امروزه سازمان ها در محیطی متحول و پویا بسر می برند و پیشرفت آن ها در گرو تطبیق با تغییرات محیطی، تغییر رفتاری، ساختاری و فرآیندی آن ها می باشد که در واقع نشان دهنده ی سطح یادگیری سازمانی می باشد. با وجود پیشرفت های شگرف و فراوان و تغییرات و توسعه های گسترده در تمامی ابعاد رفتاری و سازمانی ، مدت زیادی نیست که ارزش تصور خلاق، حتی در کشور های پیشرفته تشخیص داده شده است. در این تحقیق تلاش می شود تا با شناسایی مولفه های مدیریت دانش و ارزیابی تاثیر آن بر سطح خلاقیت نیروی انسانی ، این شاخص مهم رفتار سازمانی مورد بررسی قرار گیرد و در نهایت به طور نوآورانه ای این عوامل کلیدی ، به شبکه ای یکپارچه برای بهره برداری نوین از نیروی انسانی متخصص سازمان برای خلق مزیت های رقابتی از طریق خلق ایده های جدید منتهی می گردد. بدین منظور پرسشنامه ای مشتمل بر61 سوال که برمبنای طیف لیکرت طبقه بندی شده است، تهیه گردیده و داده ها از بین اساتید ، مدیران و کارکنان آموزشی دانشگاه شهید بهشتی جمع آوری گردیده است. پس نتایج با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و SmartPLS3.2.3 و آزمون اسپیرمن و مدل سازی معادلات ساختاری،مورد تحلیل و ارزیابی قرار می گیرند. نتایج تحقیقات نشان می دهد، رابطه مثبت ومعناداری میان مدیریت دانش و یادگیری سازمانی با میانجی گری خلاقیت در سازمان مورد مطالعه وجود دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن است که تاثیر مستقیم مدیریت دانش در نمونه انتخاب شده در دانشگاه شهید بهشتی تهران بر روی یادگیری سازمانی ، بیشتر از تاثیر غیر مستقیم مدیریت دانش و با میانجی گری خلاقیت بر روی یادگیری سازمانی می باشد.