مقایسه تاثیر دو مکمل گیاهی و شیمیایی بر ظرفیت بی هوازیورزشکاران هندبال

هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه تاثیر مصرف مکمل گیاهی (جینسینگ) و مکمل شیمیایی(گلوتامین) بر ظرفیت بی هوازی بازیکنان هندبال بود. بدین منظور تعداد 30 نفر بازیکن هندبال بطور داوطبانه انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند که تمرینات هندبال را بطور مشابه در مدت شش هفته اجرا کردند. در این مدت به گروه اول روزانه مقدار 400 میلی گرم جینسنگ داده شد n=1 سن 20/5±3/5 سال، قد 179/4±4/2 سانتی متر، وزن 76/3±2/3 کیلوگرم ، گروه دوم مقدار 0/3 گرم گلوتامین را به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه مصرف کردند n=10 سن 20/1±4/5 سال، قد 180/4±4/7 سانتی متر، وزن77/3±2/8 کیلوگرم و گروه کنترل n=10 سن 20/8±3/9 سال، قد 181/4±4/2 سانتی متر، وزن76/68±2/4 کیلوگرم هیچگونه مکملی دریافت نکردند. قبل و بعد از ششهفته تمرین، هر سه گروه آزمون وینگیت را بر روی دوچرخه کارسنج دستی مونارک مدل E894 انجام دادند. اوج توان و میانگین توان در طول 30 ثانیه از آزمون مشخص شد . از نرم افزار آماری (نسخه 17 ) و آزمون مانوای چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بعد از شش هفته تمرین، پیشرفت اوج توان بین گروه کنترل و گروه دریافت کننده گلوتامین تفاوت معناداری داشت F=0/004, P<0/05 همچنین بین گروه دریافت کننده جینسینگ و گروه کنترل تفاوت معناداری در میزان پیشرفت اوج توان مشاهده شد F=0/002,P<0/05 تجزیه و تحلیل آماری نشان داد بین گروههای دریافت کننده مکمل، پیشرفت اوج توان بطور معناداری متفاوت بود طوریکه مکمل جینسینگ باعث پیشرفت بیشتری در اوج توان نسبت به مکمل گلوتامین شده بود F=0/001, P<0/05 بنابراین بنظر می رسد مصرف مکمل جینسینگ تاثیر بیشتری بر ظرفیت بی هوازی بازیکنان هندبال دارد