رابطه بین مدیریت زمان و تمایل به برنامهریزی کارکنان اداراتورزش و جوانان استان ایلام

هدف از انجام این تحقیق، بررسی رابطه بین مدیریت زمان و تمایل به برنامهریزی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام به تعداد 138 نفر تشکیل دادند. بدلیل محدود بودن جامعه آماری، کلیه کارکنان بصورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند برنامهریزی کویین و همکاران α=0/94 استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادههای تحقیق، از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره) استفاده شد. یافتهها نشان داد، بین مدیریت زمان و تمایل به برنامهریزی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه برای پیش بینی تمایل به برنامهریزی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام از روی مدیریت زمان آنها نشان داد که مولفههای مدیریت زمان قادر به پیشبینی معنادار ابعاد تمایل به برنامهریزی هستند. با توجهبه نتایج چنین به نظر میرسد که مدیریت زمان، بر تمایل به برنامهریزی کارکنان نقش مهمی ایفا میکند و استفاده از آن ضروری مینماید

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، تمایل به برنامهریزی کارکنان ، ادارات ورزش و جوانان