مطالعه آزمایشگاهی تاثیر هندسه های پلان بر آبشستگی موضعی پایین دست سرریزهای کنگره ای مستطیلی

سازه های کنترل تراز بستر به منظور ممانعت از افت بستر رودخانه، حفظ پایداری سواحل و نیز جلوگیری از به خطر افتادن سازه های احداث شده در آن ساخته می شوند. یکی از موضوعات مهم در طراحی و برای ایمن این سازه ها، پیش بینی عمق آب شستگی در پایین دست آنها و روش های کاهش آن می باشد. در این تحقیق تاثیر پارامتر های مختلف هیدرولیکی بر مشخصات آب شستگی در پایین دست سازه های کنترل تراز بستر با پلان کنگره ای مستطیلی بصورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج حاکی از آن است که در سرریز های کنگره ای مستطیلی، عرض سیکل نقش موثری در کاهش عمق آب شستگی داشته و با افزایش آن به دلیل کاهش تداخل تیغه های ریزشی در سیکل ورودی، مقدار عمق آب شستگی در مقایسه با سرریز خطی بیشتر کاهش می یابد. در سرریز های کنگره ای مستطیلی،. مقدار کاهش عمق آب شستگی در مقایسه با سازه کنترل تراز بستر خطی به طور متوسط تا10 درصد می رسد. مقایسه نتایج نشان داد که با افزایش عمق پایاب از2برابر عمق بحرانی به3 برابر آن، مقدار عمق آب شستگی در سرریز های کنگره ای مستطیلی مورد مطالعه به طور متوسط 6 درصد نسبت به سرریز خطی کاهش می یابد. مقایسه نتایج نشان داد که افزایش ارتفاع ریزش، باعث افزایش عمق آبشستگی می شود. تحلیل نتایج حاکی از آن است که افزایش ارتفاع ریزش از 20 به25 سانتی متر حداکثر عمق آب شستگی در سرریز های کنگره ای مستطیلی به طور متوسط 10 درصد نسبت به سرریز خطی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

سرریز کنگره ای ، عدد فرود ذره ، جت ریزشی ، کاهش آب شستگی ، عمق پایاب