رابطه سرمایه روان شناختی با عملکرد شغلی و عاطفه مثبت در کارکنان

این پژوهش با هدف تعیین الگوی ساختاری رابطه سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، خوش بینی، امیدواری و تاب آوری)، با عملکرد شغلی با توجه به نقش عاطفه مثبت اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه فرهنگ و هنر در شهر اصفهان در بهار 1394 به تعداد 600 نفر بودند که از میان آن ها 244 نفر به شیوه سهل الوصول (در دسترس) انتخاب شدند. ابزار های پژوهش پرسشنامه سرمایه روان شناختی (ناگیوین و همکاران، 2012 ،(پرسشنامه عاطفه مثبت (ون کاتویک وهمکاران، 2000 (و پرسشنامه عملکرد شغلی (ناگیوین و همکاران، 2012 (بودند. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه (به شیوه همزمان) تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین خودکارآمدی، خوش بینی، امیدواری و تاب آوری با عاطفه مثبت و عملکرد شغلی و بین عاطفه مثبت با عملکرد شغلی رابطه معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که خودکارآمدی، خوش بینی و تاب آوری قادر به پیش بینی (معنادار) عاطفه مثبت و امیدواری و تاب آوری قادر به پیش بینی (معنادار) عاطفه مثبت هستند.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، عملکرد شغلی ، عاطفه مثبت ، دانشگاه فرهنگ و هنر