رابطه بالندگی اساتید دانشگاه با کیفیت مراکز آموزشی و یادگیری دانشجویان

این تحقیق با هدف نقش بالندگی در اساتید دانشگاه بوده و بررسی وچگونگی نقش بالندگی و تاثیرآن برپیشرفت دانشگاه و موفقیت اساتید و دانشجویان را نیز در نظر داشته است. این پژوهش از حیث بررسی بالندگی حرفه ای اساتید از نوع توصیفی است، تحقیق حاضر چگونگی وضع موجود را تعیین و گزارش می کند و آنچه هست را توصیف و تفسیر می کند و عوامل را می سنجد. اما از لحاظ بررسی رابطه متغیرها و تجزیه و تحلیل از روش کمی و مطالعات کتابخانه ای نیز استفاده شده است . جامعه آماری این تحقیق، اساتید و اعضای هییت علمی دانشگاه پیام نور واحد هشتگرد می باشد که 15 نفر از آنان به عنوان نمونه و به صورت تصادفی انتخاب شدند. با توجه به هدفهای تحقیق و همچنین تعیین و بررسی ویژگیهای اساتید پرسشنامه ای تهیه و تنظیم شده که در آن سه عامل شخصیت فردی اساتید ، آموزش اساتید و پژوهش اساتید سنجیده می شود . شیوه نمره گذاری در این آزمون به صورت لیکرت است . نتایج نشان می دهد که بیشترین نیاز در تقویت مهارتهای شخصیتی است . پس از آن آموزشی و بعد پژوهشی است . براساس یافته های تحقیق در ارتباط با عوامل موثر توسعه حرفه ای اساتید و اعضای هییت علمی ، عامل شخصیت فردی یکی از عوامل مهم شناخته شد . نتایج پژوهش ها نشان می دهد که اساتید و اعضای هییت علمی در سه حوزه مهارتهای فردی ، آموزشی ، پژوهشی، نیاز وجود دارد . نیازهای یاد شده در حوزه فردی شامل احساس مسیولیت و وظیفه و علاقه و توانمندی اساتید در ارایه دروس به دانشجویان است .

کلیدواژه ها:

بالندگی ، هییت علمی ، یادگیری دانشجویان ، کیفیت مراکز آموزشی