بررسی رابطه هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی در بین کارکنان دانشگاه پیام نور استان کردستان در سال 1394

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه هوش سازمانی کارکنان و اثر بخشی سازمانی آنان در دانشگاه پیام نور استان کردستان میباشد. برای این منظور، هوش سازمانی بر اساس نظریه کارل آلبرخت در هفت بعد؛ بینش استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش وفشار عملکرد، تعریف و در این راستا یک فرضیه اصلی و هفت فرضیه فرعی تنظیم شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه کارکنان دانشگاه پیام نور استان کردستان هستند که تعداد آنها 210 نفر می باشد و براساس جدول کرجسی و مورگان و با خطای 95 درصد اطمینان حجم نمونه 136 نفر برآورد گردید که نمونه آماری با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، دو پرسشنامه، شامل پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت با 49 سوال و پرسشنامه اثر بخشی عملکرد پارسونز با 23 سوال است. برای تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات جمعآوری شده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. بدین ترتیب که برای طبقهبندی، تلخیص و تفسیر دادهها از روش آمار توصیفی و برای بررسی فرضیه نرمال بودن دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف(S-K (و برای آزمون فرضیههای تحقیق از روش آماری استنباطی (اسپیرمن r ( استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین بینش استراتژیک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش، فشار عملکرد و اثر بخشی سازمانی کارکنان رابطه مسقیم و معناداری وجود دارد. تنها در متغیر سرنوشت مشترک و اثربخشی سازمانی کارکنان رابطه معنادار بدست نیامد.

کلیدواژه ها:

هوش سازمانی ، اثر بخشی سازمانی ، دانشگاه پیام نور