مقایسه تاثیر روش های تدریس مبتنی بر ICT و رویکرد ساختنگرایی و روش تکلیف محور در حل مسایل کلامی ریاضی دانش آموزان

هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی و مقایسه تاثیر استفاده از دو روش تکلیف محور و روش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد ساختن گرایی در مقابل روش سنتی، بر حل مسایل کلامی ریاضی دوره اول متوسطه مدارس دخترانه شهرستان اصفهان است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان اصفهان به تعداد 7500 نفر بود. به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان مدارس ابتدایی دولتی دخترانه شهرستان اصفهان، تعداد 6 مدرسه ابتدایی به طور تصادفیانتخاب شد و سپس به کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه مدارس مذکور 180 نفر یک آزمون شامل 10 مساله کلامی ریاضی داده شد. روش پژوهش از نوع شبه تجربی با پیش آزمون و دو پس آزمون با گروه کنترل بود . در گروه های آزمایش تدریس درس ریاضی در یک کلاس به روش تکلیف محور و در کلاس دیگر به روش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد ساختن گرایی در طی دو ماه سال تحصیلی ارایه شد و بطور همزمان گروه کنترل با روش تدریس متداول (سنتی) آموزش دیدند. برای ارزیابی فرضیه اصلیاز آنوای یک عاملی و برای ارزیابی فرضیه های فرعی از t مستقل استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مطابق آزمون میانگین ها، حل مسایل کلامی ریاضی در روش تکلیف محور در بهترین وضعیت و در روش فناوری اطلاعات و ارتباطات در گروه بینابینی و در روش سنتی در ضعیف ترین وضعیت قرار دارد.

کلیدواژه ها:

ساختن گرایی ، مسایل کلامی ریاضی ، روش تدریس ، تکلیف محور