مروری بر مدل های تیوری و تجربی مورد استفاده در ارزیابی نیروهای چسبندگی سطوح میکرونی

همواره توجه به نیروهای چسبندگی در کاربردهای مختلف سیستم های میکرو/نانو مورد توجه بوده است. یکی از عوامل کاهش یا افزایش این نیروها در ابعاد نانو/ میکرو، زبری سطوح می باشد. زبری تاثیر زیادی در چسبندگی دارد زیرا اگر زبری کاهش یابد، ناحیه تماس بین اجزا افزایش مییابد. یکی از اولین اهداف تعیین اختلاف نیروی چسبندگی با توجه به اختلاف زبری است. نوع دوم اهداف مورد بررسی تعیین نیروی چسبندگی در چندین نقطه از هر نمونه مورد نظر است. مقدار تجربی برای نیروی چسبندگی به دست آمده با استفاده از مدل های جی کی آر و دی ام تی اعتبارسنجی شد. نوع سوم مورد بررسی با هدف تعیین تاثیر دما بر نیروی چسبندگی انجام شد. در این مقاله مروری، ما به بررسی روش های تیوری و تجربی اندازه گیری نیروی چسبندگی می پردازیم، سپس نتایج این مدل ها را با استفاده از تست های انجام شده با نوک میکروسکوپ نیروی اتمی مقایسه کرده و میزان توزیع نیروهای چسبندگی، نیروی کووالانسی و نیروهای آب گریز را بررسی میکنیم. پس از آن، مدل چسبندگی مشترک رامپ و رابینوویچ برمبنای نیروی ون دروالس با توجه به هندسه استوانه ای نانو ذرات استفاده شده اصلاح شده است و در آخر نتایج بررسی های مختلف را مورد ارزیابی قرار میدهیم.

کلیدواژه ها:

نیروی چسبندگی ، زبری ، میکروسکوپ نیروی اتمی ، برجستگی