جنسیت زدگی شهری: تجربه زنان از پارک های شهری

شهر علاوه بر جنبه های کالبدی و اقتصادی خود مجموعه ای در هم تنیده از روابط اجتماعی و فرهنگی است که باعث به وجود آمدن طبقات و نظام سلسله مراتبی شهری می شود، در این بین روابط جنسیتی مردانه و زنانه در ساخت اجتماعی شهر موثر و باعث دگرگونی در مفهوم فضا خواهد شد. بر این شالوده، با گسترش فزاینده قطبی شدن شهرها و تسلط فرهنگ بورژوایی حاکم بر آن، دگرگونی های عمده ای در ساخت فرهنگی والگوهای رفتاری درون شهرها به وجود آمد که جنسیت زدگی شهری و نابرابری جنسیتی از آن جمله هستند. در مقابل این تفکیک اجتماعی و قطبی کردن فضاهای شهری بین زنان و مردان با ظهور موج دوم فمنیسم و پارادایم های مرتبط با برپایی شهرهای مساوات گرا و برقراری فرصت های برابر جنسیتی این امکان برای برنامه ریزان و طراحان شهری ایجاد خواهد شد که به نابرابری های جنسیتی پایان داده و در سیاست گذاری های خود نقش مشارکت محلی را برجسته و در راستای رسیدن به پایداری و تعادل بخشی فضایی و در نهایت دستیابی به عدالت اجتماعی بکوشند. از این رو، پژوهش حاضر در نظر دارد با بررسی جنسیت زدگی شهری، تجربه زنان از پارک های شهری (پارک لاله تهران به عنوان نمونه مورد مطالعه) را با توجه به شاخص های مختلفی نظیر: امنیت، سلامت، امکانات و دسترسی، طراحی و ملاحظات رفتاری و محیطی، مطالعه و ابعاد گوناگون جنسیت زدگی را در محدوده مورد تحقیق بررسی نماید. نتایج تحقیق نشان می دهد که اختلاف زیادی بین سطح انتظارات زنان و امکانات حال حاضر وجود دارد و در بسیاری جنبه ها نظیر: امنیت، طراحی، امکانات، مطالبه زنان نادیده گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

جنسیت زدگی شهری ، برنامه ریزی شهری ، زنان ، پارک های شهری ، پارک لاله تهران