بررسی انتقادی سه دیدگاه رایج تربیت اخلاقی بر اساس دیدگاه علامه طباطبایی(ره)

تربیت اخلاقی بخش مهمی از برنامه تربیتی انسان است که استعدادهای علمی و عملی اخلاقی او را شکوفا، و سعادت دنیوی و اخروی او را تامین می کند. رویکردهای تربیت اخلاقی مختلفی در سراسر جهان وجود دارد؛ برای بهره گیری درست از تجربیات دیگر کشورها لازم است ابتدا تجارب تربیتی آنها با معیار مبانی فکری و دینی اسلام مورد ارزیابی قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی انتقادی رایج ترین رویکردهای تربیت اخلاقی در جهان بر اساس دیدگاه علامه طباطبایی)ره( و فهم نقاط قوت و ضعف آن ها انجام گرفته است. سوالات پژوهش عبارتند از این که: از دیدگاه علامه طباطبایی)ره( برنامه آموزش اخلاقی موثر که به تحقق اعمال و رفتار اخلاقی منجر شود، چه مولفه هایی دارد هم چنین، آیا رویکرد رشدی- شناختی، رویکرد اخلاق غمخواری و رویکرد تربیت منش مولفه های مورد نظر علامه طباطبایی را تحت پوشش قرار می دهند روش پژوهش، تحلیلی-تطبیقی-انتقادی می باشد. ابتدا سه رویکرد مذکور تبیین شده اند و سپس بر اساس مولفههای اساسی تربیت اخلاقی موثر از دیدگاه علامه )معرفت، عواطف، عمل اخلاقی، حالات و ملکات اخلاقی، ایمان و تقوای الهی و جامعه صالح( مورد نقد قرار گرفته اند. یافتهها نشان داد که هر یک از این رویکردها تنها بر جنبه خاصی از تربیت اخلاقی تاکید می کنند. در نتیجه رویکردهای مذکور تنها میتوانند اخلاقی سکولار را که به اعتقاد علامه، علاوه بر تفاوتهای اساسی با اخلاق دینی، ضمانت اجرایی ندارد هم فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی موثر ، علامه طباطبایی ، رویکرد رشدی شناختی ، رویکرد غمخواری ، رویکرد تربیت منش