فلسفه ی جواز ازدواج موقت در اسلام

ازدواج موقت، نوع دیگری از ازدواج است که در قرآن کریم و در احادیث زیادی از اهل بیت-علیهم السلام، به آن اشاره شده است. از قوانین حکمت آمیز اسلام این است که: اسلام به ازدواج موقت به عنوان امری واجب، امر نفرموده بلکه تنها با شرایطی خاص آن را تجویز کرده است.پس در واقع این نوع ازدواج، تنها دارو وپادزهری ضد فساد وفحشاء و هرگونه ارتباط نامشروع دیگر است پس آیین مقدس اسلام این روابط را حرام شمرده، اما همزمان راه حلال وصحیح آن را بیان فرموده است تا حجت بر همگان تمام شود و راه هیچ گونه عذر و بهانه ای برای هیچ کس باقی نماند و نیز رستگاری فرد و جامعه تضمین گردد.ازدواج موقت را حلال نموده تا در صورت نیاز و یا عدم آمادگی یا عدم امکان طرفین یا یک طرف برای ازدواج دایم، بتواند پادزهری ضد فساد و فحشاء و هرگونه ارتباط نامشروع دیگر باشد. ازدواج موقت در بر دارنده ی تعهدات کمتری نسبت به ازدواج دایم است و دارای آثار فردی و اجتماعی و فوایدی به شرح ذیل می باشد: آثار فردی شامل: حل شدن مشکلات اقتصادی، نیازهای عاطفی و جنسی زنان و مردان که شرایط متعه را دارند، کسب کمالات معنوی، ارتقای احساس مسیولیت، رشد و شکوفایی استعدادها، حفظ وتقویت ایمان، پاک ماندن از انحرافات جنسی، برقراری امنیت عصبی و روانی. آثار اجتماعی شامل: حفظ عفت اجتماعی و بوجود آمدن آرامش عمومی و امنیت شخصیتی بخصوص برای زنان و فوایدی از جمله کمک به کاهش فشارهای مالی بر جوانان وکسب شناخت بیشتر برای ازدواج دایم می باشد. بنابراین ازدواج موقت، یک ضرورت اجتماعی است که اگر با شرایط صحیحش در جامعه اجرا شود، قطعا باعث کاهش آمار فساد و حفظ عفت فردی و اجتماعی می گردد

کلیدواژه ها:

ازدواج موقت ، آرامش روحی روانی ، کمالات معنوی