فلسفه ی تعلیم و تربیت و تاریخچه آن

تعلیم و تربیت بزرگترین و دشوارترین مسایلی است که انسان با آن درگیر است (ایمانویل کانت، 1363) فلاسفه و دیگر متفکران هر یک متناسب با نظریه مورد قبول خویش تربیت را به گونه ای تصور و تعریف می کنند (john Stuart mill) . از این رو ضروری است تا با بررسی آراء و نظرات مطروحه در میان صاحب نظران و علاوه بر آن کنکاش درباره نگاه به تعلیم و تربیت در گذشته ، موضع صحیحی را پیرامون آن اتخاذ نماییم . هدف مقاله حاضر فتح بابی برای تفکر پیرامون تعلیم و تربیت و نگاه فلسفی پیرامون این موضوع است که ظرفیت و توانایی حل مسیله را در معلم افزایش می دهد . فلسفه به معلم کمک می کند تا ایده ها و موضوعات را سازمان دهی کند؛ آن چه اساسی و ضروری است از انبوه اطلاعات استخراج کند؛ تفاوت های جزیی را میان دیدگاه ها و زمینه های مشترک میان دیدگاه های مخالف را بیابد، دیدگاه ها و چشم انداز های گوناگون را یکپارچه کند (نشریه ی انجمن فلسفه آمریکا، راهنمایی مختصر برای دانشجویان دوره لیسانس،1980). بر این اساس نگارندگان این مقاله در ابتدا سعی بر رسیدن به مفهوم و تصوری مشترک پیرامون چیستی تعلیم و تربیت خواهند داشت تا اهمیت آن بیش از پیش مشخص گردد . در ادامه سیر تحولی تعلیم و تربیت را در دو برهه مهم در ایران پیش از اسلام و رنسانس مورد بررسی قرار خواهیم داد . در انتها برای آن دسته از افرادی که در عرصه حیاتی تعلیم و تربیت همت می گمارند علی الخصوص دانشجومعلمان پیرامون فلسفه تعلیم و تربیت مباحثی را ارایه خواهیم کرد که با توجه به بررسی درس فلسفه تعلیم و تربیت و آسیب شناسی مسایلی پیرامون آن امیدواریم مورد استفاده قرار گیرد . در بخش مربوطه بر اساس دیدگاه لایه ای کورتاجن به 4 سطح درونی معلمان و تاثیر آن بر رفتار و روابط محیطی آنان خواهیم پرداخت

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، فلسفه تعلیم و تربیت ، دانشجو معلمان ، پیشینه تعلیم و تربیت