رابطه بین هوش معنوی و هوش هیجانی با کیفیت زندگی در بین پرستاران شهرستان ارومیه

زمینه و هدف: در سال های اخیر توجه قابل ملاحظه ای دراندازه گیری میزان سلامتی افراد و قدرت تاثیر گذاری بیماری های روان شناختی و جسمی بر روی فعالیت های روزانه و رفتارهای آنها به وجود آمده که این اندازه گیری ها به یک نگرش و رویکرد کلی نگر در سلامتی و مراقبت های بهداشتی معطوف شده است و در این رابطه رویکرد نوینی به نام کیفیت زندگی در تحقیقات پزشکی و اجتماعی مطرح گردیده است با توجه به این که کیفیت زندگی به عنوان یکی از مولفه های شناختی در بهزیستی ذهنی است پژوهش حاضر به بررسی رابطه هوش معنوی و هوش هیجانی با کیفیت زندگی پرداخته است. روش بررسی: در این پژوهش 200 نفر از پرستاران شهرستان ارومیه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند.و پرسشنامه های کیفیت زندگی و هوش هیجانی و هوش معنوی توسط آزمودنی ها تکمیل شد، و به منظور بررسی فرضیه تحقیق از روش تحلیل آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها: :تحلیل داده ها نشان داد که بین هوش هیجانی و هوش معنوی و کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. (p<0/05) نتایج: افراد با هوش هیجانی و هوش معنوی بالا از کیفیت زندگی بالای برخوردار هستند و همچنین افراد دارای هوش هیجانی و هوش معنوی پایین دارای کیفیت زندگی در سطح پایین هستند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، هوش معنوی و کیفیت زندگی