اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس مثبت به همسر و سازگاری زناشویی

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس مثبت به همسر و سازگاری زناشویی است این پژوهش از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر انجام شد. جامعه آماری در پژوهش حاضر عبارت از کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان قوچان در تابستان سال 1394 بود نمونه گیری به صورت در دسترس از تمام مراکز مشاوره شهرستان قوچان ، مرکز مشاوره مهرآفرین انتخاب و سپس از بین زوجینی که داوطلب بودند تعداد 16 زوج انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه 8زوج کنترل و 8زوج آزمایش تقسیم شدندگروه آزمایش طی 8 جلسه طرحواره درمانی قرار گرفت و بر روی گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت.پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر و احساس مثبت الری و همکاران به عنوان ابزار ارزشیابی پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت و از شاخص های آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار برای توصیف متغیرها و تحلیل کوواریانس برای محاسبه فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج حاصل از دادهها نشان داد، طرحواره درمانی بر احساس مثبت به همسرو سازگاری زناشویی تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، ، احساس مثبت به همسر ، سازگاری زناشویی