رابطه اهداف پیشرفت با ازخودبیگانگی تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط اهداف پیشرفت با ازخودبیگانگی تحصیلی است. روش این پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی می باشد. بدین منظور 160 نفر (96 کارشناسی و 64 کارشناسی ارشد ) از دانشجویان دختر دانشگاه سیستان و بلوچستان، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. و به پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت 2001 و ازخودبیگانگی تحصیلی جانسون 2005 پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss و از آزمون های متناسب با متغیرها شامل: ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان، T تک نمونه ها و T مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین اهداف پیشرفت اجتنابی تبحری و اجتنابی عملکردی با ازخودبیگانگی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد. و بین اهداف پیشرفت رویکردی عملکردی و رویکردی تبحری با ازخودبیگانگی تحصیلی رابطه معناداری نیست. همچنین در آزمون T تک نمونه فرض صفر رد میشود. چون سطح معناداری آن از 0،05 کمتر است. در آزمون لوین سطح معنا داری بیشتر از 0،05 است. واریانس ها برابر هستند . پس فرض صفر پذیرفته و فرض خلاف رد می شود. دراین آزمون تفاوت معناداری بین کارشناسی وکارشناسی ارشد وجود نداشت. اهداف پیشرفت اجتنابی تبحری و اجتنابی عملکردی تاحدودی ازخودبیگانگی تحصیلی را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا در امر آموزش باید به پیامدهای آن توجه گردد.

کلیدواژه ها:

اهداف پیشرفت ، مولفه های اهداف پیشرفت ، از خود بیگانگی تحصیلی