تاثیر تاکید بر فرهنگ بوم گرایی در مکان های توریستی- گردشگری

از خصوصیات عمده معماران بومی استفاده از شرایط در دسترس، من جمله وابستگی به شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مکان بوده اند. در این مسیر برای رسیدن به هدف و ساخت بناهای مورد نظرشان، راه حل های خویش را در همان خطه جست و جو می کردند. اما امروزه متاسفانه بوم گرایی در معماری کمرنگ گشته و برای برپایی آن از روش های جهانی و مدرنیته کمک گرفته می شود، تا جایی که برخی شهرها شکل و فرم بومی خویش را از دست داده و شباهت هایی در آن ها ظاهر گشته است. در مجموعه های گردشگری، که اصل موضوعی این پژوهش می باشد، بومی گرایی بیش از بناهای دیگر دارای ارزش می باشد؛ به دلیل اینکه توریست هایی که از اقصی نقاط جهان برای آشنایی با مکان مقصد سفر می کنند، باید با فرهنگ معماری بومی آشنا شده همچنین تفاوت ها را درک کنند. هدف این پژوهش تاکید بر فرهنگ بوم گرایی در ساخت این مکان هاست. در این مسیر از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات کتابخانه ایی و اسنادی بهره گرفته شده و در نهایت می توان عنوان کرد که طبق اهداف گردشگری،که آموختن از مهم ترین آنهاست، باید برای نمایش دادن فرهنگ بومی هر مکان، مجموعه های توریستی- گردشگری را در اولویت قرار داد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، بوم گرایی ، مکان معماری ، توریستی- گردشگری