آموزش نیروی انسانی، حلقه مفقوده شرکت های پخش مواد غذایی

از دیرباز، آموزش راهی مطمین برای پوشش ناتوانی ها و نیازها، تبحر و تخصص کسانی بوده است که تحت تعلیم قرار می گیرند. می توان با آموزش برنامه ریزی شده و دقیق، انتظار بهبود عملکرد کارکنان و خصوصا ویزیتورها( فروشندگان) را داشت و در جهت تبحر آنان از وضعیت نابسامان به وضعیت مطلوب برنامه ریزی کرد. امروزه ناآگاهی، غیرمتخصص بودن و ناتوانی ویزیتور ها و مدیران در سازمان ها و شرکت های پخش موادغذایی، یکی از مسایل گریبان گیر محسوب می شود. مدت زمان انجام امور به علت ناتوانی های مهارتی ویزیتور ها و مدیران، طولانی شده و حتی در مواردی به نتیجه مطلوب نمی رسد و هر چه زمان انجام امور طولانی باشد، هزینه ها بالارفته و بهره وری پایین می آید. در سطح مدیریتی نیز، تصمیم گیری های ناشیانه، شتاب زده، غیراستراتژیک و... در مورد امور، از دیگر ویژگی ها و پیامدهای غیرمتخصص بودن نیروی انسانی است. برای تسریع در انجام امور و به-روزکردن اطلاعات منابع انسانی و درمان بیماری موجود در جامعه شرکت های پخش مواد غذایی (عدم آزمودگی نیروی انسانی) چه باید کرد پژوهش حاضر، بستر موجود در شرکت پخش سراسری ایران را، از جمله علایق و توانایی های پرسنل، امکانات شرکت را در راستای آموزش الکترونیکی به منظور بهبود عملکرد و تغییر نتیجه کاری آنها، بررسی و سنجش کرده است. روش پروژه توصیفی- پیمایشی، از نوع مطالعات امکان سنجی بوده و کاربردی محسوب می شود. این پژوهش در محیط واقعی شرکت پخش سراسری ایران انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش، کلیه مدیران شعب، سرپرستان فروش و ویزیتورهای 34 شعبه فعال شرکت در کل کشور می باشد. از میان کل جامعه آماری که جمعا 565 نفر می باشد، 256 نفر به عنوان نمونه آماری و از طریق نمونه گیری بر اساس جدول مورگان انتخاب شده است. لازم به توضیح است نحوه گردآوری اطلاعات در این پژوهش به دو روش انجام گرفته است. الف) جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی؛ ب) جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه. نتایج پژوهش نشان داد که امکانات شرکت کافی و توانایی پرسنل در استفاده از رایانه متوسط بوده و اکثریت به آموزشی الکترونیکی علاقه مند می باشند.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، آموزش ، آموزش ویزیتور ، امکان سنجی ،