جهانی شدن و الزامات دیپلماسی اقتصادی ایران

جهانی شدن به عنوان یک پدیده واقعی و کاربردی غیر قابل انکار در دنیای امروز است ، که عصر ارتباطات و فناوریهای مدرن می باشد دیگرگونی های زیادی را در ساختارهای سرمایه ای به ویژه ساختارهای تولیدی ، پولی و بانکی ، روابط تجاری به وجود آورده است که همه این موارد موجب شده تا بخشهای دولتی و خصوصی رویکردی جدید و خردمندانه نسبت به دیپلماسی اقتصادی داشته باشند و سلول های سر زمینی خود را به سرعت به واحدهای منطقه ای و فرا منطقه ای متصل نمایند و سهم خود را از این بازار جهانی دریافت نمایند تا به توسعه پایدار برسند و این یعنی عبور دیپلماسی سنتی به دیپلماسی تحول یافته نوین در روابط بین الملل . بنیادهای سیاسی یعنی ارتباط و نفوذ در دیگر جوامع و با در نظر داشت روابط اقتصادی و راهبردهای عقلانی و تخصصی . بدین ترتیب می توان گفت که There is no separation between politic and economy و وقتی این حاصل شود اقتدار به دست می آید و بدون اقتدار زیستن نا ممکن می گردد . تعامل سیاسی و اقتصادی بین ملل می تواند جوامع را متحول و آزادی و صلح وامنیت را توسعه داده و پایدار نماید . خام فروشی کنار گذاشته شود و فراوری مواد خام نه تنها به صورت یک ضرورت بلکه به صورت یک الزام مد نظر قرار گیرد تا اقتصاد ایران اسلامی توانمند و پویا گردد و در این راستا طبق فرمایشات رهبر معظم انقلاب دستگاه دیپلماسی ،وزارت خارجه راهبرد افزایش صادرات غیر نفتی را به صورت یک الزام جانشین صادرات مواد خام نماید از جمله نفت و گاز

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، اقتصاد سیاسی جهانی ، دیپلماسی اقتصادی ، راهبرد افزایش صادرات غیر نفتی