بررسی نقش و روحیه معلم و دانش آموز در آموزش و پرورش

هدف از این تحقیق اینست که معلم و دانش آموز در آموزش و پرورش جایگاه بسیار مطلوب و خوبی دارند و این جایگاه زمانی به نتیجه احسن می رسد که تعامل بین دانش آموز و معلم از نظر روحیه و نشاطی که بین آن دو حکم فرماست حفظ شود و وجدان اخلاقی که در قرآن و احادیث به آن ذکر شده است زنده نگه داشته شود و اگر می خواهیم وجدان اخلاقی پرورش یابد و تقویت گردد، باید آن هنگام که ما را تشویق و ترغیب می کند، حرفش را بشنویم و عمل کنیم. بهترین روش شکوفا نمودن استعدادهای شاگردان، تحریک احساس و عاطفه آنها است. از معلمین انتظار می رود که در کلاس از این وسیله به شایسته ترین وجه بهره گیری کنند. بخش عمده آموزش و یادگیری از طریق تعامل اجتماعی صورت می گیرد، که در آن معلم با کلاس، چه به عنوان افراد و چه به عنوان گروه، کنش متقابل داشته، و چه کودکان نیز با یکدیگر دارای کنش متقابل باشند. آموزش و پرورش تنها عاملی است که در سایه برنامه های دقیق و حساب شده خود قادر است به نیازهای اجتماعی پاسخ مساعد و قطعی بدهد.در اسلام بی نشاطی و کسل بودن نکوهش شده است، از این رو معلمین در همه حال، خصوصا زمان حضور در محیط تدریس باید شاداب باشند. نشاط و سرزندگی از عوامل موثر در موفقیت است و سعادت دنیا و آخرت را در پی دارد. معلمین باید سعی وافر نمایند که مشکلات شخصی خارج از محدوده تدریس در کلاس بروز ندهند چون مستقیما درشاگرد تاثیر منفی خواهد گذاشت. به پیروی از اولیاء گرامی دین باید در حفظ نظافت و مراعات آداب اجتماعی کوشش نمود. معلمی و مدیریت حقیقی که زندگی و توآنهای خود را در راه ساختن، کمال و شدن انسآنها صرف می کند عاشقی است. معلمی رابطه ای دو جانبه با عاشقی دارد بطوری که می تواند هم مقدمه و هم نتیجه آن باشد. که در این مقاله از روش کتابخانه ای و روش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

نقش معلم ، روحیه ، تعامل بین معلم و دانش آموز ، آموزش و پرورش