بررسی کارتون خوابی بمنظور کاهش نرخ بزهکاری و بزهدیدگی در ایران با تکیه بر مقوله آسیب اجتماعی فرار از خانه

فرار و جدایی از محیط خانواده توسط فرزندان در حالی اتفاق می افتد که دختر هیچ برنامه ای برای بعد از فرار ندارد خلاف های آنها در زمان هایی که از خانه فرار میکنند جدی تر و افراد فراری در طول دوره فرار، رفتارهای منحرفانه بیشتری نسبت به زمان های دیگر انجام میدهند و دلایل فراوانی دارد همچون عوامل فردی، روانی، محیطی، اجتماعی که میتوان گفت تمام علل آن به ناسازگاری فرزندان با اعتقادات خانواده و خودشیفتگی فرزندان منتهی می شود.مسیله بزهکاری از دیرباز تا کنون مورد پژوهش اندیشمندان مطرح، در جوامع مختلف بوده زیرا بزهکاری از گفتارهایست که در درون مباحث گوناگون جای بسیاری از نظریات را به خود اختصاص داده است بزهکاران دو گروه هستند فراری ها را در دسته اول در نظر گرفته ایم کسانی که تا بلوغ در خانواده بوده اند. همان طور که خانواده میتواند بستری مناسب برای شکوفایی استعدادهای اطفال باشد به همان صورت هم میتواند زمینهبزهکاری را ایجاد کرده و یا حتی آنها را مجبور به ارتکاب بزه نماید. نقش خانواده در سامان دهی رفتارهای فرزندان بر کسی پوشیده نیست در هر صورت خانواده منشا اکثر ناهنجاری هایست که موجب بالارفتن نرخ ناامنی ها و امنیت اجتماعی را تخریب میکند.

کلیدواژه ها:

آسیب اجتماعی ، بزهکار ، بزهدیده ، کارتون خواب ، فرار از خانه