تجلی نگاه موسیقایی معماران سنتی در باغهای ایرانی (نمونه موردی باغ شاهزاده ماهان کرمان)

ایرانی و موسیقی ایرانی به عنوان تجلی بخشهایی از هنر روح آدمی، دارای جلوههای جمالی و جلالی مشابهی در عرصه بروز و نمود میباشند. در معماری ایرانی به واسطه ژرفای مفاهیم هنری، تشابهات معنایی و محتوایی با دیگر هنرها از جمله موسیقی نمود بیشتری دارد. هنر به عنوان عاملی مهم در شکلگیری فرهنگ یک ملت، برخاسته از روح آدمی و پیوند عمیق او با فرهنگ اوست و نمیتوان هنر یک ملت را جدای از فرهنگ یک ملت دانست. چشمانداز تاریخفرهنگ و تمدن کشور ما، حکایت از پیوند و ارتباط تنگاتنگ بین این دو هنر دارد. معماری ایرانی و موسیقی ایرانی، از حکمت ایرانی اسلامی نشات گرفتهاند و با تمام شیون زندگی ایرانیان در طول تاریخ عجین بودهاند، بنابراین جزیی از هویت و فرهنگ ایرانیان میباشند. هدف پژوهش حاضر مطالعه و بررسی الگوهای متشابه در موسیقی ایرانی و معماری ایرانی است. به عنوان مطالعه موردی نیز، باغ شاهزاده ماهان کرمان، به عنوان یکی از بهترین نمونههای معماری باغسازی ایرانی انتخاب شده است. در تحلیل و بررسی موارد متشابه، نه اصل مورد بررسی قرار گرفته است. این نه اصل عبارتند از: سلسلهمراتب، درونگرایی و محرمیت، صوت، ریتم و تکرار، تقارن، عرفان، پاساژ یا مدگری، هارمونی، تزیین. روش تحقیق در این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی است و جمعآوری اطلاعات به شیوه کتابخانهای بوده است. اطلاعات به دست آمده حاکی از آن است که اصولی چون سلسلهمراتب، تقارن، ریتم و غیره که در روند شکلگیری و توسعه در موسیقی ایرانی شرکت دارند، در معماری ایرانی با بیان کالبدی در ساختاری فضایی و معنایی نمود پیدا میکنند. بدین ترتیب، کدهای معنایی و اصول نظام دهنده مشترک، در این دو عرصه هنری با بیانهای متفاوتی به منصه ظهور می- رسند.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، موسیقی ایرانی ، باغ شاهزاده ماهان ، سلسله مراتب ، درونگرایی ، تقارن