بررسی اثرات مصرف سوخت ترکیبی(نفت کوره – گاز طبیعی) بر میزان انتشار آلاینده های زیست محیطی نیروگاه ها

استفاده از منابع انرژی از قبیل سوختهای فسیلی علارغم تسهیلات فراوانی که برای جوامع بشری به ارمغان آورده است، با معضلاتی از قبیل تغییر شرایط اقلیم، اثرات گلخانه ای ، گرمایش جهانی ، بارش باران های اسیدی و ایجاد مواد سرطان زا همراه شده است. بخشهای عمده مصرف کننده سوختهای فسیلی عبارتند از صنایع یا کارخانجات، صنایع گرمایشی خانگی و تجاری، وسایل نقلیه موتوری و نیروگاهها هستند که در این میان نیروگاهها بیشترین سهم مصرف سوختهای فسیلی را به خوداختصاص داده اند]1[. بررسی ها حاکی از آن است که وابستگی نیروگاهها به سوخت فسیلی تا سال 2050 میلادی یعنی بیش از 34 سال دیگر ادامه خواهد داشت. نیروگاه های حرارتی از پرکاربردترین و مهمترین نیروگاه های متدوال در جهان و ایران هستند. این نیروگاه ها مبدل هایی هستند که انرژی نهفته در سوخت های جامد، مایع ،گازی ویا سوخت های هسته ای را به انرزی برق تبدیل می کنند. از طرفی با توجه به گسترش شبکه سراسری گاز در کشور و افزایش مصرف گاز طبیعی، کمبود آن در شبکه مخصوصا در فصول سرد سال محسوس بوده و همچنین نفت کوره که قبلا به عنوان سوخت، استفاده فراوانی داشت با مازاد تولید و عدم مصرف روبرو شده است. نفت کوره (مازوت) نیز سوخت ارزان قیمتی است که میزان تولید آن با توجه به سبد مصرف انرژی کشور همواره مازاد بر مصرف می باشد]2[. یکی از روش های کاهش این مواد، تغییر در فرآیند و نحوه احتراق یا نوع سوخت مصرفی می باشد که می توان میزان تولید و انتشار آلاینده ها به اتمسفر را کاهش داد. در این مقاله میزان نسبت مشعل های سوخت در حالت های متفاوت سوخت های نفت کوره و گاز طبیعی در این نیروگاه و اثرات آن بر میزان آلاینده های محیط زیست مورد بررسی قرار گرفت و سعی در ایجاد یک ترکیب مناسب از سوخت مصرفی نیروگاه برای احتراق بهتر و کامل تر و در نتیجه تولید آلاینده کمتر در نیروگاه های حرارتی از جمله طوس صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

اثرات گلخانه ای ، گرمایش جهانی ، سوختهای فسیلی ، صنایع گرمایشی ، آلاینده های هوا