ارزیابی میزان تجمع فلزات سنگین مس و روی درچهار اسکله کلانتری-هفت تیر- شهید بهشتی وکنارک در خلیج چابهار

نمونه برداری از رسوبات زیرجزرومدی اسکله های خلیج چابهار در شمال دریای مکران در سه دوره پیش مانسون-مانسون و پس مانسون از 7 ایستگاه در طول سال 1394انجام گردید که در طی آن تغییرات میزان تجمع فلزات سنگین مس و روی به عنوان آلاینده های محیطی مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج الگوی تجمع فلز مس در رسوبات در سه دوره در کل ایستگاهها پیش مانسون> مانسون> پس مانسون با میانگین کلی 52/2±28/93 میکروگرم بر گرم وزن خشک بوده که بیشترین میزان در اسکله شهید بهشتی در پیش مانسون با 2/1±134 میکروگرم بر گرم وزن خشک بوده است.در تمام فصول بین ایستگاهها اختلاف معنی داری مشاهده گردید (p<0.05). الگوی تجمع فلز مس هم همانند فلز روی بوده به صورت پیش مانسون> مانسون> پس مانسون با میانگین کلی دوره 35/1±75/31 میکروگرم برگرم وزن خشک ثبت گردید که بالاترین مقدار مربوط به اسکله هفت تیر با 2/2±34/80 میکروگرم در مانسون بوده است. آزمون تحلیل یکطرفه اختلاف معنی داری را بین اغلب ایستگاهها در دوره های مختلف نشان داد(p<0.05). به طور مشخص تغییر شکل جریانات در خلیج چابهار به خصوص در زمان مانسون در الگوی تجمع فلزات تاثیرگذار بوده و بر اساس نتایج ایستگاههایی که در داخل اسکله ها قرار داشتند تجمع بالاتری از آلاینده ها را دارا بوده که اسکله های هفت تیر و کلانتری به نسبت، بیشترین تجمع الاینده را داشته که می تواند به دلیل ساختار اسکله ها و بسته تر بودن و تردد بالای کشتیهای وقایقهای صیادی در آنها باشند.