نقش هندسه فراکتال و پدیده آشوب در معماری مدرن

در این مقاله سعی شده است مطالعاتی روی هندسه فراکتال پدیده آشوب در معماری و رابطه آن با علوم ریاضیات دریچه نوین را بر معماری معاصر ایجاد کرده است تا نشان دهد. پس از طرح نظریه اثر پروانه ای توسط ادوارد لورنتز به تدریج سیاسی آشفتگی و علم آشفتگی مطرح شد. نیازی آشفتگی در سال 1٬975 اولین بار توسط بنوت مندل مطرح شد. مجموعه مندل بروت پیچیده ترین فرکتال است که تا به یکی از ساده ترین قوانین ریاضی است. قوانین آشفتگی در حد بی نهایت از یک فرمول ساده ریاضی به دست می آید. براساس نظریه وی قوانین ساده اشکال پیچیده ایجاد می کنند. فراکتالها شرکت هایی هستند که برخلاف شکل های هندسی اقلیدسی ، به هیچ وجه منظم نیستند. این شکل ها اولا سرتاسر نامنظم من ثانیا میزان بی نظمی آن ها در همه مقیاس ها یکسان است. با ملاحظه اشکال موجود در طبیعت مشخص می شود که هندسه اقلیدسی قادر به تبیین و تشریح اشکال پیچیده و ظاهرا بی نظم تردیدی نیست. میزان بی نظمی در همه مقیاس ها یکسان است. جسم فراکتال از دور و نزدیک یکسان دیده می شود به تعبیر دیگر خود متشابه است. وقتی به یک جسم فراکتال نزدیک می شویم می بینیم تکه های کوچکی از آن که از تو همچون دانه های بی شکل به نظر می رسید به صورت شکل مشخصی در می آید که شکلش کم وبیش همان شکل است که از دور دیده می شود. در طبیعت نمونه های فراوانی از فرکتالها دیده می شود. هدف مقاله این است که چشم اندازی متفاوت از معماری را با توجه به بررسی های محیطی به صورت فراکتال پیاده نماییم تا از پایداری معماری اقلیمی دفاع کرده و بتوانیم سبک نوین معماری را ارایه دهیم و این که با چنین رویکردی، چرا اعتلا تو می توانی به دست آوریم.

کلیدواژه ها:

هندسه فراکتال ، پدیده آشوب ، هندسه اقلیمی ، بافت سنتی ، سازه های فراکتالی