معماری طبیعی ، پیوند دهنده رابطه انسان و طبیعت

با توجه به اینکه انسان ها از همان شروع بشریت در دل طبیعت رشد یافته و زندگی خود را گذرانده اند، طبیعت را الگویی مناسب جهت تکامل و رشد محیط زندگی می دانند. بنابراین شکل گیری معماری در محیط های طبیعی و بدون دخالت در محیط پیرامون دارای ارزش و اهمیت والایی است که باید آن ها را شناخت و در حفظ آن ها بکوشیم. در این مقاله به تعاریف طبیعت و ارتباط آن با انسان به هنر و همچنین معماری ارگانیک و بیوتیک چه معماری در ارتباط با طبیعت بود پرداخته شده و چند نمونه موردی از معماری طبیعی و نحوه ایجاد آن ها را مورد بررسی قرار داده است. هدف از این پژوهش بررسی ساختار معماری طبیعی و چگونگی ایجاد آن در بافتی ارگانیک بود که با انتخاب و ارایه نمونه هایی موردی از معماری طبیعی به چگونگی مقابله با عناصر آن پرداخته شده است که که به روش کتابخانه ای و میدانی مورد بررسی قرار گرفته است و به این نتیجه می توان رسید که معماری طبیعی از نظر هندسی شکل تکامل یافته غارهای نخستین بود که بر اساس مصالح همساز با آن محیط شکل گرفته و به صورتی کاملا زیبا، پیوندی تنگاتنگ را بین انسان و طبیعت برقرار کرده است و جایگاهی ویژه در ایجاد محیط مطلوب برای انسان دارد.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، معماری طبیعی ، ارگانیک ، بیونیک ، انسان و طبیعت