بررسی کیفیت خانه های مهدکودک شده و شناسایی محیط های مناسب مهدکودک برای کودکان(مهدکودک های شهرستان مهاباد)

کودکی مهم ترین دوران شکوفایی انسان و اساسی ترین پایه برای تامین سلامت در دوره های بعدی زندگی از لحاظ جسمانی، روزی روانی و شخصیتی است در این میان یکی از مهم ترین عوامل موثر بر رشد همه جانبه کودکان عوامل محیطی است. روان شناسان تاثیرات قابل توجه محیط و فضای معماری در ده پوند افزایش قابلیت های جسمی و حرکتی، ذهنی و اجتماعی کودکان پی برده اند. غذاهایی که برای کودکان طراحی می شوند به ویژه فضاهای آموزشی باید قادر باشند تا ما نیروهای سنی کودک را تحت تاثیر قرار داده از این طریق هم به آموزش او شرکت کنند و هم محیطی شاد را برای او به وجود آورند. بیشتر مهدکودک های حاضر در ایران در فضاهای تغییر یافته یعنی فضاهای مسکونی و حتی آپارتمان ها تاسیس شده اند و با نقاشی و رنگ آمیزی ظاهرا به محیطی کودکان تبدیل شده اند. هدف از این مقاله که از نوع توصیفی مشاهده ای می باشد از نظرات کودکان از طریق پرسش نامه و نقاشی مطلع شدیم، بررسی کیفیت فضاهای مسکونی و آپارتمانی تغییر یافته به مهدکودک های کنونی و دستیابی به این که آیا این فضاها جواب گوی نیازهای کودکان هستند و باید فضاهایی از ابتدا به عنوان مهد کودک براساس نیازهای اولیه کودکان طراحی و ساخته شوند می باشد. نتایج تحقیق تهیه اصولی معماران برای طراحی فضاهای آموزشی و تحصیلی کودکان است. کودکان از قرارگیری در مکان های آشنا متناسب با تخیلات و نقاشی های شان نسبت به مکان های معمولی مختص بزرگ سالان احساس رضایت بیشتری دارند که در این فضاها نیازهای جسمانی، آرامش، امنیت، بهداشت، تحرک و پویایی باید از طریق ایجاد فرم های پویا مورد توجه قرار گیرد که کیفیات جهت های کنونی به طور کامل پاسخ گوی این نیازها نمی باشد و باید تدابیری اساسی اندیشیده و اجرا شوند.

کلیدواژه ها:

کودک ، مهدکودک ، رونشناسی محیطی ، کیفیات