نقش آموزش و پرورش در شکلگیری ویژگیهای شخصیتی کارآفرینان در دانش آموزان مدارس

کارآفرینی بهعنوان یک ویژگی اکتسابی و نه یک ویژگی ارثی و ژنتیکی بهحساب میآید. توجه به آموزش کارآفرینی در سنین پایین باعث رشد هرچه بیشتر و بهتر کارآفرینی در افراد میگردد . آموزش کارآفرینی هم به عنوان علم که همان آموزش اصول کسب و کار و هم از جنبه هنر ، که شامل ویژگیهای شخصیتی کارآفرینان است که شامل توفیقطلبی، تمایل به استقلال ، کج منشی ، خلاقیت و فرصتطلبی، شهود و مرکز کنترل درونی باید مورد نظر قرار بگیرد تا باعث شکلگیری ویژگیهای روحی و شخصیتی در فراگیران گردد. در این مقاله که به شکل کتابخانه ای جمع آوری شده ، به بیان این ویژگی ها و نقش نظام آموزشوپرورش کشور در نهادینه کردن این خصیصه ها در دانش آموزان پرداخته شده است. توجه به کارآفرینانه بودن شیوه های تدریس ، ترکیب افراد و اهداف آموزش عاملی است تا سیستم آموزشوپرورش کشور با برنامه ریزی و سازماندهی ، زمینه های رشد خصوصیات و ویژگیهای شخصیتی دانش آموزان را در جهت ایجاد روحیه کارآفرینی فراهم کند. با این حال آموزش کارآفرینی در مدارس با چالش هایی نیز رو به رو است.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، مدارس ، ویژگیهای کارآفرین ، آموزش وپرورش