توسعه کارآفرینی با مدل خوشه و شبکه های کسب وکار

خوشه کسب و کار به واحدهای کسب و کار متمرکز در یک منطقه جغرافیایی که با همکاری و تکمیل فعالیتهای یکدیگر، محصولات و یا خدمات مشابه و یا مشترکی را تولید و ارایه کرده و از چالشها وفرصتهای مشترکی نیز برخوردارند، اطلاق می شود. توسعه کارآفرینی از طریق توسعه خوشه های کسب و کار به عنوان یکی از رویکردهای بدیلی است که طی دو سه دهه اخیر در کشورهای مختلف توسعهیافته و در حال توسعه سرلوحه کار سیاستگذاران توسعه قرار گرفتهاست . منشا0 چنین توجهی تغییر پاردایم حاکم بر کسب و کارها و به تبع آن برجسته شدن نقش و جایگاه صنایع کوچک و متوسط درتوسعه اقتصادی و صنعتی ملل مختلف می باشد. انعطاف پذیری وقدرت تطبیق صنایع کوچک و متوسط برای پاسخگویی به نیازهای در حال تغییر بازارها از عمده ترین مزیتهای این صنایع است. این مزیتدر صورتیکه با رفع تنگناهای موجود بر سر راه توسعه آنها همراه گردد،می تواند منجر به ارتقاء توان رقابت پذیری این صنایع گشته و شرایط مورد نیاز را برای حضور موفقیت آمیز آنها در بازارهای جهانی فراهمآورد. در میان الگوها و روشهای مختلف توسعه ، توسعه خوشه هایکسب و کار به عنوان یکی از رویکردهای نسبتا0 جدید توسعه صنعتی واقتصادی است که به طور موفقیت آمیزی قادراست تا این نقش حیاتی را برای توسعه صنایع کوچک و متوسط ایفا نماید. در کشور عزیزمان ایران سبقه روابط اجتماعی صنعتی و وجود نسبت قابل توجهی ازواحدهای کسب وکار خرد و کوچک، متوسط و بزرگ زمینه و بسترتاریخی و فرهنگی را برای استفاده از مدل توسعه خوشهای در مناطق مختلف کشور فراهم نموده است . اما تا وضعیت تارسیدن به وضعیتمطلوب فاصله جندانی وجود دارد.امروز توسعه خوشههای کسب وکارنقش محوری و بارزی در سیاست های اقتصادی و صنعتی بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ایفا مینماید اگر رویکردهای کذشته تمرکز بیشتری براقتصاد کلان و همین طور بنگاههای کوچکداشته است، اکنون ضرورت دارد کسب وکارهای خرد و کوچک، احساس مسیولیت نسبت به افزایش قابلیت رقابت این واحدها، بهبودارتباطات شبکه ای، ترکیب رقابت و همکاری به منظور تقویت یادگیری و نوآوری، ارتقاء سطح همکاری واحدهای کوچک و بزرگ داشته باشند . جادارد دستگاههای متولی کارآفرینی جامعه راهکارهایتوسعه کسب وکار آفرینی با مدل خوشه و شبکه ای نمودن کسب و کارها مورد بررسی و حمایت همه جانبه قرار دهند .