رابطه کمال گرایی و توفیق طلبی با رفتار شهروندی در کارکنان اداراات آموزش و پرورش شهر تهران

تحقیق حاضر با هدف رابطه کمال گرایی و توفیق طلبی با رفتار شهروندی در کارکنان تربیت بدنی آموزش و پروش شهر تهران انجام گرفته است نوع تحقیق حاض رهمبستگی بود و به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارشناسان تربیت بدنی ادارت آموزش و پرورش تهران که شامل 141 نفر است تشکیل داد که از این تعداد 64 نفر مرد و 79 نفر زن بودند. حجم نمونه پژوهش حاضر شامل 56 نفر مرد و 66 نفر زن با توجه به جدول مورگان بود به منظور جمع آوری اطلاعات لازم در تحقیق حاضر از پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران 2005 با ضریب آلفای کرونباخ 0/74، پرسشنامه توفیق طلبی جانسون 2008 با ضریب آلفای 0/72 و پرسشنامه رفتار مدنی پادساکف و مکنزی 1990 با ضریب الفای کرونباخ 0/78 استفاده شد روایی این پرسشنامه ها در حد بالا و قابل قبولی به تایید رسیده بود در تحقیق حاضر به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آمار توصیفی شاخص های آماری فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار و ترسیم نمودارها و آمار استنابطی ازمون کلموگروف – اسمیرنوف آزمون همبستگی اسپیرمن و رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین متغیر توفیق طلبی با متغیر رفتار شهروندی مولفه جوانمردی مولفه فضیلت مدنی مولفه تواضع مولفه نوعدوستی و مولفه وجدان رابطه معنی دار مستقیم a=0/05 وجود دارد. همچنین بین متغیر کمال گرایی با متغیر رفتار شهروندی، مولفه جوانمردی مولفه فضیلت مدنی، مولفه تواضع مولفه نوع دوستی و مولفه وجدان رابطه معنی دار a=0/05 مستقیم وجود دارد و نیز بین متغیر کمال گرایی و متغیر توفیق طلبی رابطه معنی داری a=0/05 مستقیم وجوددارد متغیر کمال گرایی 30/7 درصد از متغیر رفتار شهروندی کارکنان در محیط کار را یپش بینی می کند. متغیر توفیق طلبی 18/2 درصد از متغیر رفتار شهروندی کارکنان در محیط کار را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

توفیق طلبی ، رفتار شهروندی ، رفتار مدنی ، کمال گرایی ، آموزش و پرورش تهران