تعیین روایی و پایایی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه هشت موردی) دربیماران پارکینسونی

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین ویژگیهای روانسنجی نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه هشت موردی) در بیماران پارکینسونی(با و بدون سابقه افتادن) بود.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع زمینهیابی است. بدین منظور 50 نفر از کلیه بیماران مبتلا به پارکینسون (با و بدون سابقه افتادن) شهرستان یزد به صورت تصادفی انتخاب شدند، که معیار ورود به مطالعه تاییدیه پزشک متخصص مغز و اعصاب بود. با استفاده از روش باز ترجمه، صحت ترجمه ابزار مورد تایید قرار گرفت. جهت تعیین روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی و جهت بررسی همسانی درونی آزمون از ضریب آلفای کرونباخ و جهت بررسی پایایی زمانی از ضریب همبستگی درون طبقهای استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشاندهنده برازش مطلوب نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (سخه هشت موردی) در بیماران پارکینسونی میباشد. بطوریکه شاخصهای برازندگی (رمزی ، 043 / 0 ، سی.اف.آی، 00 / 1 و تی.ال.آی 99 / 0 )، همسانی درونی 972 / 0 و پایایی زمانی 992 / 0 بیانگر روایی و پایایی نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه هشت موردی) در بیماران پارکینسونی (با و بدون سابقه افتادن) میباشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه هشت موردی) در بیماران پارکینسونی (با و بدون سابقه افتادن) ابزاری روا و پایا بوده است که میتوان از آن در محیطهای بالینی، درمانی و پژوهشی، برای شناسایی بیماران مبتلا به پارکینسون (با و بدون سابقه افتادن) که در معرض خطر زمین خوردن هستند، استفاده کرد

کلیدواژه ها:

روایی ، پایایی ، شاخص راه رفتن پویا ، پارکینسون