بررسی علل عدم رغبت شهروندان به استفاده از پل های عابر گذر

پیاده روی قدیمی ترین صورت جابه جایی انسا نهاست و ازمهمترین عوامل جهت مشاهده، فعالیت و ایجاد سرزندگی و پویایی در محیط است، چراکه با قدم زدن در فضاهای شهری است که تصویر ذهنی از شهر دریافت میشود.پل پیاده رو یا پلعبور عابر پیاده به پلی گفته میشود که به منظور رفتوآمد افراد از جایی به جای دیگر ساخته میشود. این گونه پلها، معمولا برای عبور امن افراد پیاده از موانع طراحی میشوند.گذرگاههایغیر همسطح عابر پیاده با هدف افزایش ایمنی عبور عرضی از خیابان و حذف تداخل حرکت سواره و پیاده طراحی و اجرا میشوند.در کنار هزینه های ناشی از احداث پل های عابرپیادههمواره این چالش وجود دارد که آیا عابران پیاده به منظور تردد عرضی، از این روگذرها استفاده خواهند کرد یا خیر به گزارش ایسنا، اولین پل عابر پیاده در ایران بیش از نیم قرن پیشاحداث شد. هدف این مطالعه بررسی علل کم رغبتی برخی افراد به استفاده از پلهای عابر گذر و ارایه راهکارهای مناسب برای افزایش بازدهی این پل هاست.همچنین در گرد آوری اطلاعات برای نوشتن این مقاله از روش میدانی و پرسشنامه ای بهره گرفتهشده است.بر طبق یافته های این تحقیق از عوامل کم رغبتی برخی افراد جامعه به استفاده از این پلها میتوان به مکان نامناسب پل،ارتفاع و تعداد زیاد پله ها،عوامل مزاحم مانند کارتن خواب هاو تکدی گرها و ... اشاره کرد.از بین افراد پاسخ دهنده به پرسش نامه 61 % از آنها همیشه برای عبور از عرض خیابان از پل عابر گذر استفاده میکنند 95 % افراد هم از کارکردهای اصلی این پلها به حفظ جان عابران پیاده اشاره کردند.

کلیدواژه ها:

پل ، گذرعابرپیاده ، عدم رغبت