استفاده از گیاه شنبلیله جهت گیاه پالایی پسآب های شهری از فلزات سنگین

در فناوری استفاده از گیاهان با عنوان گیاه پالایی، از گیاهان سبز و ارتباط آنها با میکروارگانیسم های خاک برای کاهش آلودگی خاک و آب های زیر زمینی استفاده می شود. این فناوری می تواند برای رفع هر دو نوع آلاینده های معدنی و آلی خاک به کار رود (.(Brake et al., 2004 شنبلیله از گیاهان تیره Fabaceae است و توانایی هم زیستی با باکتری های تثبیت کننده ازت را دارد و در نتیجه می تواند بخش زیادی از نیتروژن خود را از این طریق تامین کند. نمونه های گیاهی 6 هفته پس از کشت آبیاری شده با پسآب شهری، جمع آوری گردید. نمونه های گیاهی درون فویل آلومنیومی قرار داده شده و در فریزر منهای 40 درجه نگهداری شدند. سپس هر نمونه برای استخراج عصاره با استفاده از ازت مایع پودر گردید. مشاهدات مربوط به میزان کروم در اندام هوایی گیاه شنبلیله نشان داد که میزان کروم با افزایش میزان پسآب در اندام هوایی شنبلیله افزایش یافت. همچنین میزان شاخص جذب و انتقال این فلز به ترتیب بالاتر از 1 و 500 بود که گواه این موضوع است که گیاه شنبلیله گیاهی مناسب برای گیاه پلایی این فلز می باشد. میزان مس و روی در اندام هوایی شنبلیله با افزایش پسآب، افزایش چشمگیری نیافت. اما شاخص جذب برای این دو عنصر در گیاهان با افزایش همراه بود بطوریکه پس از 30 روز آبیاری در تیمارهای 50 و 100 درصد آلودگی، شاخص جذب برای این عناصر بالاتر از 1 بود. این امر نشان می دهد که اگرچه میزان شاخص انتقال و میزان نیکل با افزایش میزان آلودگی افزایش چندانی نداشته است ولی این گیاه به دلیل شاخص جذب مناسب خود می تواند برای گیاه پلایی این دو عنصر بکار رود.

کلیدواژه ها:

شاخص جذب ، شنبلیله ، فلزات سنگین ، گیاه پالایی