مقایسه عملکرد دیوار برشی فولادی و مهاربند ضربدری در سیستم کلاهی

با افزایش ارتفاع ساختمان موضوع سختی سیستم سازه ای بیش از پیش مورد اهمیت قرار میگیرد و کنترل تغییر مکانهای جانبی و دریفت طبقات مشکل خواهد شد. استفاده از مهارهای بازویی در ترازهای مختلف ساختمانهای بلند، با افزایش عمقخمشی ساختمان به واسطه انتقال مقداری از نیروهای واژگونی به ستونهای خارجی، به عنوان راهکاری موثر در کنترل تغییر مکانهای جانبی شناخته شده است. زمانیکه این مهار بازویی در طبقه انتهایی قرار گیرد به آن سیستم کلاهی میگویند.دیوارهای برشی فولادی برای گرفتن نیروهای جانبی زلزله و باد در ساختمانها، بویژه در ساختمانهای بلند در سه دهه اخیرمطرح و مورد توجه قرارگرفته است. استفاده از میدان کششی قطری که پس از کمانش ورق فولادی در آن ایجاد میشود، اساس ایده دیوار های برشی فولادی است. ایده استفاده از مهار بازویی در سازه های بتنی بصورت دیوار برشی بتنی از گذشتهوجود داشت، اما پس از بوجود آمدن سیستم دیواربرشی فولادی این مهاربازویی به سیستم دیوار برشی فولادی نیز تعمیم داده شد. در این مقاله با مدلسازی دو نوع سیستم سازه کلاهی که یکی کلاهک خرپایی بادبندی و دیگری کلاهک دیواری برشیفولادی میباشد به مقایسه رفتار لرزهای این دو سیستم و مزایا و معایب هرکدام نسبت به دیگری پرداخته شده است. نتایجحاصل از تحلیل مدلها، به نقش تاثیر پذیر تر دیوار برشی فولادی در سیستم کلاهی نسبت به بادبندی در زمینه استهلاک انرژی، ظرفیت غیرخطی سازه و میزان پوش پذیری سازه دارد.

کلیدواژه ها:

سیستم کلاهی ، مهاربتد ضربدری ، دیواربرشی فولادی ، مهاربازویی