طراحی مراکز فرهنگی مذهبی در ایران - طراحی مرکز اجتماع ادیان در شهر اصفهان با رویکرد مفهوم وحدت در اندیشه های مولانا

طراحی مراکز اجتماع به منظور بهبود تعاملات و کمک به همگرایی پیروان مذاهب مختلف می تواندراهکاری مناسب جهت ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان در ایران باشد. ارتباط میان ادیان به دلیل تمایلاتاجتماعی در هر بخش اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. بسیاری از نابسامانیها و تعارضات جوامع بشری از گذشته تا کنون ریشه در این گرایشات دارد. معماری با توجه به طراحی فضاهایی برای ایجاداحساس آرامش و تفاهم میان ادیان میتواند اقدامات قابل قبولی در این زمینه صورت دهد. محیطهای اجتماع و فرهنگی میتواند با هدفگیری مناسب، فضایی مناسب برای دستیابی به اهداف متعالی معماریرا فراهم آورد. این مجتمعها با کاربری های مختلف و متناسب، می تواند پویایی قابل قبولی برای پیروان ادیان و ساکنان آنان به همراه داشته باشد. طراحی هدفند و با استفاده از احکام و الزامات متناسب امکانگردهمایی، آموزش و آگاهی افراد نسبت به مسایل و جنبه های متفاوت ادیان آسمانی را فراهم سازد. دراین تحقیق با استفاده از رویکرد کیفی و در نظر گرفتن اندیشه های شاعر و عارف ایرانی مولانا، مفاهیموحدت مورد توجه قرار گرفته و متناسب با آن الزامات معمارانه استخراج گردید. در مرحله بعدی این احکام با در نظر داشتن ادیان الهی تقویت شده و برای طراحی یک مرکز جامع برای گفتگوی ادیان مورداستفاده قرار گرفت. انجام مطالعات کتابخانه ای و میدانی و مطالعه مراکز مشابه، درک مناسبی از فضای کار را ایجاد نمود. در نهایت فضایی برای این مرکز پیشنهاد و طراحی شد که میتوان آن را بعنوان عنصری شاخص در شهر اصفهان مورد توجه قرار داد.

کلیدواژه ها:

مرکز اجتماع ، تعاملات ، معماری ، فرهنگ ، ادیان ، اندیشه های مولانا